Balkanreis 2015 Montenegro

Zelf hebben we met 6 stellen een reis geboekt bij een reisorganisatie om een dag naar Albanie te gaan. Om 7.30 uur voor de caravan kwam de bus,  Verder zou ik het organiseren en moest er afgerekend worden voordat we de bus instapten, een minibus met een gids erbij. Eerst zuidelijker langs de kust via Bar en dan naar boven over de bergen heen naar de grens van Albanie. Een heel gedoe om door de grens te komen, paspoorten controleren en stempelen, er gaat zo een half uurtje mee heen. Dan is het koffietijd, en daarna naar Shkoder, een oud plaatsje. Hier vertelde de gids het een en ander, veel contrast. Armoe en bedelaars. We bezochten de katholieke kerk, die was verbouwd van een sporthal, hier is het zo als er een kerk wordt gebouwd dat er één steen van de ander geloven wordt mee gebouwd. De moskee wilden we bezoeken maar die was dicht maar door ramen heen konden we wel het een en ander zien. Ook konden we zelf door de stad en zagen armoe en ook wel rijkdom, bijvoorbeeld een Ford Mustang. Daarna op weg naar Tirana de hoofdstad van Albanie. Over de provinciale weg en deels autoweg. Alles krioelt door elkaar, er wordt rechts ingehaald want de auto's rijden links op de weg. Op een gegeven moment werd de weg 3 baans, en komen er zomaar op de vluchtstrook auto's van de andere kant. Overal lopen mensen langs de weg en rijden er fietsen en bromfietsen. Veel gaten in de weg. In Tirana aangekomen gingen we eerst lunchen dit hadden we afgesproken met de gids, toen de stad in, nou dat is helemaal een gewaarwording. Geen strepen op de weg en waar 2 of 3 banen zinj rijden ze met 5 rijen naast elkaar. Geen stoplichten maar agenten op de kruispunten. Voetgangers rennen zo de weg op en fietsen komen van alle kanten  en tegen de richting in. In Albanie zegt men regel,s nee er zijn geen regels, Iedereen doet maar wat. Iedereen toetert er maar op los. Veel oudheid is er niet, het was natuurlijk een communistisch land . Verder een lelijke stad. In een stad stond een bunker en daarachter een stuk van de Berlijnse muur. We reden langs het vliegveld "Moeder Theresia" met natuurlijk ook een standbeeld van haar. In Albanie staan nog steeds 70.000 bunkers. Het een heel bijzonder land. Hier rijden pas auto's sinds 15 jaar, en ook de gebouwen zijn modern maar allemaal in de laatste 15 jaar gebouwd. Om half vijf gingen we weer richting huis, een hele rit weer naar Buljarica. Om half negen weer op de camping, moe maar voldaan  Bij de grens aangekomen was het 7 uur, nou troffen we wel de gids ging mat de paspoorten naar het loket, de douanee zette zijn pet op en ging weg, het was zijn tijd. Zo'n kwar later kwam zij n collega en hiermee begon zijn dienst. We zijn nu op het zuidelijkste punt en gaan morgen weer richting het noorden. Dubovnik in Kroatië.